دریا

انتظار یعنی سکوت,یعنی اضطرار,سکوتی که در اضطرار به معنای صبری در قله ی عشق تا محراب ظهور..

انتظار یعنی چشم به در داشتن,یعنی نگریستن دقیق و امیدواری به روزی  که مشتاقان حضرتش یک دل ومخلص با درک عبودیت,در خدمت وآماده,عاشقانه ایستاده باشند..

 تا به قیامش قوام یابند.

فضیلت انتظار..

امام صادق (ع) فرموده اند:هر کس به انتظار ظهور امام بمیرد,همچون کسی است که در خیمه ی خصوصی قائم با او باشد..

انتظار یکی از تکالیف مردم در زمان غیبت است و از ارکان قبولی اعمال است واگر نباشد ,اعمال ,مقبول درگاه الهی نخواهد بود. خدا میداند اگر غیبت حضرت,هزار واندی سال طول

کشیده است واگر ما هزارواندی سال خود را جزء مکلفین در وادی تکلیف الهی دانسته ایم و عمل کرده ایم, اما از مولایمان خبر نداریم ,به این علت است که حقیقت انتظار را در کنار

اعمال عبادی واجب خود قرار نداده ایم.

عده ای از ما حتی نمیدانیم انتظار چیست؟

باید منتظر چه باشیم وچه باید بکنیم ,چه رسد به اینکه انتظار را همپای دیگر واجبات قرار دهیم وبدانیم سایر عبادات ما با انتظار است که مقبول درگاه حضرت حق تعالی قرار میگیرد.

بزرگان چهار عامل را به عنوان مقدمات انتظار وشروطی که به واسطه ی آن ,فرد منتظر شناخته میشود نام برده اند:

1.یقین داشتن به وقوع فرج 

2.نزدیک دانستن فرج

3.دوست داشتن وضعیتی که منتظرش هستیم 

4.دوست داشتن آن که خبر از آمدنش داده اند.

فردی که انتظار امامش را میکشد ]در همه چیز به حضرت اقتدا میکند. در همه چیز سعی میکند سلیقه اش را شبیه امام کند تا نظر او را جلب نماید.

البته منظور این نیست که همه ی وظایف را رها کنیم وشبانه روز سر سجاده ها بنشینیم وسرگرم تسبیح ومفاتیح شویم!

ما میتوانیم در عین اینکه به کارهای دنیوی مان می رسیم ,به فکر عقبایمان هم باشیم,زیرا مستحبات همه ی جوانب زندگی زمینی ها را در بر می گیرد و این دو ,منافاتی باهم 

ندارند..مثلا می توان در حین پختن غذا یا راه رفتن ,نماز نافله خواند..

البته همه ی اینها به شرط توجه به واجبات است وگرنه تا واجبات ,ایراد داشته باشد..

مستحبات اثر خود را نمی گذارد و به جای خود نمی نشیند..

            از نسل گل و بهار وآیینه تویی       منظومه انتظار دیرینه تویی       ما منتظران وعده دیداریم      خورشید زلال روز آدینه تویی